Bloggfærslur mánaðarins, janúar 2010
Ég opna augun,
allt er sem fyrr.
Þangað til núna fannst mér
tíminn standa kyrr.
Í huganum ég sé þig
með mig í fangi þér.
Sem barn ég átti erfitt
með að hleypa þér að mér.
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Ég sýp hveljur,
hjarta mitt slær hratt.
Mér um lífið
þú sagðir margt svo satt.
"Aðgát skal höfð
í nærveru sálar -
láttu ekki freistingarnar
draga þig á tálar."
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Nú er ég kona,
loksins orðin stór.
Þarf ekki að leita langt
hvert barnið í mér fór.
Það hvílir ennþá
í fangi þínu rótt
og raular vögguvísur
dag sem dimma nótt.
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Í fegurð augna þinna
liggur heimsins ást.
Þar leynist sársauki
og ör sem ekki sjást.
Þú hefur barist
óteljandi stríð.
Útsprungin rós sem
mun blómstra um alla tíð.
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
allt er sem fyrr.
Þangað til núna fannst mér
tíminn standa kyrr.
Í huganum ég sé þig
með mig í fangi þér.
Sem barn ég átti erfitt
með að hleypa þér að mér.
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Ég sýp hveljur,
hjarta mitt slær hratt.
Mér um lífið
þú sagðir margt svo satt.
"Aðgát skal höfð
í nærveru sálar -
láttu ekki freistingarnar
draga þig á tálar."
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Nú er ég kona,
loksins orðin stór.
Þarf ekki að leita langt
hvert barnið í mér fór.
Það hvílir ennþá
í fangi þínu rótt
og raular vögguvísur
dag sem dimma nótt.
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Í fegurð augna þinna
liggur heimsins ást.
Þar leynist sársauki
og ör sem ekki sjást.
Þú hefur barist
óteljandi stríð.
Útsprungin rós sem
mun blómstra um alla tíð.
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...
útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
TEXTARNIR MÍNIR | 23.1.2010 | 15:00 (breytt 17.1.2014 kl. 08:25) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (4)