Bloggfærslur mánaðarins, maí 2012
One clover in the cluster
stands taller, grows faster,
8 leafs in his crown.
Gets pounded more than others,
his glory others bothers.
stands taller, grows faster,
8 leafs in his crown.
Gets pounded more than others,
his glory others bothers.
He stands alone.
The sunshine loves to love him.
His halo shines above him
and keeps him warm.
He drinks water in the night time,
exhales it in the sunshine -
spreading his charm.
The sunshine loves to love him.
His halo shines above him
and keeps him warm.
He drinks water in the night time,
exhales it in the sunshine -
spreading his charm.
TEXTARNIR MÍNIR | 19.5.2012 | 16:05 (breytt 17.1.2014 kl. 08:21) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
You sat by my side and
told me who you were,
that you came here from
far far away.
You said " I am a man with
no shield or a spear,
I have no shades of gray."
I sat by your side and
I thought to myself
"maybe he is not telling a lie.
Could it be, is it real,
is it true what I feel?
Well, at least I should
give it a try."
Then few days went by
without track of time,
now your black and white
looks gray.
I can´t count the times
I have said goodbye
to a soldier that´s just
passing by.
TEXTARNIR MÍNIR | 19.5.2012 | 15:56 (breytt 17.1.2014 kl. 09:12) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Ég vakna að morgni af ljúfsárri
martröð er ég átti með þér.
En þig var að dreyma um eitthvað
annað en að vakna með mér.
Ég get ekki talað, þú vilt ekki
hlusta svo ég næ ekki í gegn.
Svo ég varð að fara - að elska þig
var mér orðið um megn.
Ég þig elska í þátíð en sárin
svíða undan tárunum enn.
Þó brúað sé bilið þá muntu
svíða jafnt á aðra menn.
Ég gat ekki andað, fann ekki
andann þinn í sjálfri mér.
Svo djúpt er nú tómið í kjarna
þínum innst í hjarta þér.
En ég vakna að nýju af draumi
um eitthvað öllu ólíku þér.
Sá draumur er líf mitt, það tignar
hjarta mitt og Guð minn sér
að gjöf mín er baðkar fullt af
dreggjum hans af hreinni ást.
Ég er lifandi lífið og skín
mun skærar en áður sást.
Ég þér þakka þær gjafir, þá reynslu
og sýn sem þú fyrir mér barst.
Af auðmýkt er þakklát á meðan
þú mér aldrei fyrirgafst.
Ég lærði svo mikið,
ég veit hvað er vont og
ég skil hver ég er.
Svo þú munt alltaf eiga
staðinn þinn í hjarta mér.
martröð er ég átti með þér.
En þig var að dreyma um eitthvað
annað en að vakna með mér.
Ég get ekki talað, þú vilt ekki
hlusta svo ég næ ekki í gegn.
Svo ég varð að fara - að elska þig
var mér orðið um megn.
Ég þig elska í þátíð en sárin
svíða undan tárunum enn.
Þó brúað sé bilið þá muntu
svíða jafnt á aðra menn.
Ég gat ekki andað, fann ekki
andann þinn í sjálfri mér.
Svo djúpt er nú tómið í kjarna
þínum innst í hjarta þér.
En ég vakna að nýju af draumi
um eitthvað öllu ólíku þér.
Sá draumur er líf mitt, það tignar
hjarta mitt og Guð minn sér
að gjöf mín er baðkar fullt af
dreggjum hans af hreinni ást.
Ég er lifandi lífið og skín
mun skærar en áður sást.
Ég þér þakka þær gjafir, þá reynslu
og sýn sem þú fyrir mér barst.
Af auðmýkt er þakklát á meðan
þú mér aldrei fyrirgafst.
Ég lærði svo mikið,
ég veit hvað er vont og
ég skil hver ég er.
Svo þú munt alltaf eiga
staðinn þinn í hjarta mér.
TEXTARNIR MÍNIR | 13.5.2012 | 21:33 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)