ÉG MAN

Ég man fyrir löngu
að ég brosti út af engu.
Ég sat bara og horfði
á götunnar tóm.
Sá laufblöðin fljóta
í örlitlum lækjum,
á dimmum degi
við rigningaróm.

Ég las í þitt hjarta
og þú engist um í dögun.
Þú grætur bara og sérð
ekki lífsins blóm.
Sérð hyldýpið nálgast
í örlitlum straumum,
á dimmum degi
við rigningaróm.

En þú, vinur minn
átt hjarta mitt allt
og ég verð hjá þér
í gegnum það allt.
Þú, vinur minn
átt hjarta mitt allt.
Ég, ég verð hér
í gegnum það allt.
Ég man...

ÞRÆLAR

Skrítið hvað allt er hljótt.
Heimurinn sefur
svo stirður og stífur,
hvílir af sér
minn æpandi sársauka -
ekkert sem raskar stjórn
kynfæra og bragðlauka.
Almúginn útriðinn
hrökklast upp gangveginn,
þrælar kirkju og stjórnmála.
Halda um soltinn kviðinn
auman og innfallinn,
naga á sér neglurnar
og þylja mér reglurnar.
"Eltu þau eins og við,
glenntu á þér rassgatið.
Þá loksins færðu frá þeim frið
og fyrir þeim samþykkið".
Ég í uppreisn minni sný mér við
og sýni þeim fokkmerkið.
Ég aldrei skal feta slóð
þeirra sem hata mig,
heimta mitt hold og blóð
og skítnum reyna að mata mig.

Rotnaðu í helvíti
helvítis fáviti,
sálarlegt öngþveiti.
Bollur og bakkelsi
flæða um hvert heimili,
græðgi og hófleysi -
offita, fangelsi.
Nauðgari, glaumgosi
tælir með falsbrosi,
lygari, svikari -
fokk hvað ég hata þig.
En hatrið styrkir mig,
dregur mig upp á við -
upp á mitt eigið svið,
lít aldrei niður á við.
Í eigin sora rotnið þið.

TRÚIN OG VONLEYSIÐ

BANK BANK.

Hver er þar?

VARÐSTU EKKI VIÐ MIG VAR ?

Nei, hver ert þú?

ÉG ER ÞÍN TRÚ.

Burt með þig og hananú.

HEY, GEF MÉR SJENS.

Ég held nú síður,
ég er seinn og tíminn líður.

MÁ ÉG EKKI KOMA INN
OG FARA YFIR MÁLSTAÐ MINN?

Nei ég er seinn og tíminn líður,
vonleysið mér eftir bíður.

EKKI FARA, SJÁÐU BARA -
ÞETTA HEF ÉG ÞÉR AÐ BJÓÐA.

Öll þín loforð, þetta allt
skuldar þú mér þúsundfalt.

AF HVERJU?

Þú veist það alveg,
hættu að vola og vertu róleg.

LEYFÐU MÉR AÐ KOMA AFTUR,
ÉG ER BARA SANNUR KRAFTUR.

En þú fórst og sveikst mig illa
og skildir eftir fylgikvilla.
Vonleysið - það kom í staðinn,
er því alveg fullur hlaðinn.

ÉG FÓR ALDREI BURT FRÁ ÞÉR,
ÞAÐ VARST ÞÚ SEM TÝNDIR MÉR.

Var það þannig - eitthvað man ég.

SÉRÐU NÚNA SÖNNU TRÚNA?

Já, ég sé þig, man og vil þig.
Vonleysið nú skilur við mig.
Nú við erum aftur eitt -
því mun enginn getað breytt.

I´M ON FIRE

Hello my friend and thank you
for the last time that we met,
you can see I obviously like you.
Do you know that I appreciate
you treat me with respect,
I will never use my ray of light to blind you.

 

Do you know what you are -
your a shining silver star.
You´re the one who saw inside
my heart I so tried to hide.
You´re the man I belong to.

 

All the things I tried to tell you -
I can only say so much,
untill you open up and learn to love me.
I feel like I´m on fire
by your fingers single touch,
but I can´t reach you standing there above me.

 

Do you know what you are,
your a shining silver star.
You´re the one who saw inside
my heart I so tried to hide.
You´re the man I belong to.

 

The flames are burning deeper,
signally you resist.
I´m everything you´re not - that´s why you like me.
I knew that I was fallen
the first time that we kissed,
and time will tell that you belong beside me.

 

Do you know what you are,
your a shining silver star.
You´re the one who saw inside
my heart I so tried to hide.
You´re the man I belong to.

MÚSIN SEM LÆÐIST

Ég er alltaf hugsandi og pælandi, meira að segja þegar ég sef. Ein nýjasta pælingin mín varðar svokallaða "músina sem læðist". Við vitum öll hvað það merkir en mýsnar sjálfar virðast hafa misskilið þetta "concept" eitthvað. Þær virðast margar halda að þær séu "ósýnilegu" mýsnar sem læðast" og svo læðast þær um gólfin löturhægt - átta sig engan veginn á því að kettirnir taka mun betur eftir þeim en "músunum sem skjótast". Já herrar mínir og dömur, þetta er mín heitasta pæling í augnablikinu - spennandi ha?

 

GÖMUL PÆLING

Eftir 32 ár á vígvellinum lá ég fallin fyrir eigin sverði, löngu búin að gleyma við hvern ég barðist og af hverju, lá bara í forinni með sverðið á kafi í hjartanu og pældi, "að VERA eða EKKI VERA, það er spurningin". Er það spurningin? Hmm það læddist að mér hugsun, en að vera BARA. Hvorki að VERA né EKKI VERA, heldur að BARA VERA. Ég allt í einu áttaði mig á því að síðustu ár hafði ég geyst um vígvöllinn söðluð rugguhesti og vopnuð túttubyssu og pottloki. Mildi er að ég þraukaði þar allan þennan tíma innan um risavaxna fáka með verðuga, viljuga og vel vopnaða stríðsmenn á baki. Var vissulega bara svo mikið lægri að það tók enginn eftir mér, ég sást varla. Og þessir örfáu sem urðu við mig varir þarna niðri í forinni hlógu og hæddust að mér, hreyttu í mig óyrðum og hræktu. En ég í minni blindandi trú um verðugleika minn og getu hrökklaðist þarna um, snýtti mér í ermina og stóð vörn sem sókn, hnakkhreyst sem aldrei fyrr. Með pottloki varðist ég hnífsoddum og skaut mína andstæðinga baunaskotum með köldu blóði, hvergi hrædd. En þarna lá ég og staðreyndin "BARA VERA" sló mig utan undir sem blaut bleyja. Allur þessi tími, öll þessi barátta, þrautsegja, atorka og trú. Eins og blindur maður í bíó. Ég átti aldrei von, ég veit það fyrir vissu því ég svipti mig henni sjálf. Tel mig þó lánsama að hafa þraukað svo lengi og lifað af. Blauta bleyjan gaf mér annan löðrung og hann fékk ég fyrir að eiga eftir allt saman veglegt vopnabúr sjálf og brynjur fleiri en fimm. Ég stóð upp úr þessum drullupolli sem vígvöllurinn er orðinn að og losaði sverðið úr brjósti mínu. Það blæddi ekkert, ekki einn rauðasti dropi. Sverðið var gljáandi hreint og ég hélt því í höndum mínum furðu lostin. Kalt og þungt högg fékk ég í þriðja sinn frá blautu bleyjunni og sá þá um leið að ég hélt ekki á sverði, hafði ekki verið stungin og ég var ekki fallin. Ég hélt á minni eigin túttubyssu, búin með allar baunirnar og marbletti hér og þar því til skýringar. Ég lá aldrei fallin fyrir eigin sverði því ekkert var sverðið. Í undrun minni og gleði ég valhoppaði út fyrir vítateig stríðsins, með hor í nös og skít að eyrum, himinlifandi yfir þessari löngu tímabæru uppgvötun. Ekki mun ég aftur heyja stríð í blindni og vonleysi, aldrei mun ég aftur heyja stríð. En ef það kemur og sækir mig mun ég opna hlerann að mínu vopnabúri, byrgja mig vel og söðla stærsta fákinn minn. Þá mun ég berjast sem aldrei fyrr með verðugleika, virðingu og stolt í fararbroddi.

ÉG VIL EKKI BARA VERA - ÉG VIL VERA - ÉG ER !

Ein ég sit og...

Ein ég sit og spila - á minn gítar blúsinn,

enginn heyrir í mér - nema litla lúsin.

Ég raknaði upp og týndi mér andartak,

flaut inn í hljóminn, grét ögn við sönginn -

gerði það þar til hann hvarf úr mér þunginn.

 

Ein ég sit og krauma - inni í litlu húsi,

enginn getur séð mig - nema litla lúsin.

Ég stokkaði upp og hugsaði andartak,

slökkti á símanum, kannaði málið -

skoðaði hvers vegna brann í mér bálið.

ÚTSPRUNGIN RÓS

 

 

Ég opna augun,
allt er sem fyrr.
Þangað til núna fannst mér
tíminn standa kyrr.
Í huganum ég sé þig
með mig í fangi þér.
Sem barn ég átti erfitt
með að hleypa þér að mér.
 
Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...

útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.

Ég sýp hveljur,
hjarta mitt slær hratt.
Mér um lífið
þú sagðir margt svo satt.
"Aðgát skal höfð
í nærveru sálar -
láttu ekki freistingarnar
draga þig á tálar."

Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...

útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.

Nú er ég kona,
loksins orðin stór.
Þarf ekki að leita langt
hvert barnið í mér fór.
Það hvílir ennþá
í fangi þínu rótt
og raular vögguvísur
dag sem dimma nótt.

Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...

útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.

Í fegurð augna þinna
liggur heimsins ást.
Þar leynist sársauki
og ör sem ekki sjást.
Þú hefur barist
óteljandi stríð.
Útsprungin rós sem 
mun blómstra um alla tíð.

Augun opnast - hjartað með.
Þokan hverfur - sálin sér
að þú ert...

útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.
Útsprungin rós
á þyrniprýddum sprota.
Margbrotið ljós
úr einum daggardropa.

I feel good

Hæ allir. Rosalega líður mér vel í dag. Sólin skín og allt stefnir upp á við - sem er gott. Ég er að ná aftur eðlilegum húðlit og heilsu eftir ákveðin "veikindi" og í dag líður mér bara nokkuð vel. Ég er að fara í sund á eftir og svo er stefnan sett á ball á morgun á Sódómu Reykjavík.

Hæ hæ

Jæja kæra fólk. Það hefur nú ýmislegt á mína daga dregið. Ég spilaði á Cafe Cultura fyrir viku síðan og það gékk ágætlega fyrir utan nokkur tæknileg vandræði. Ég fékk ekki ómerkilegan áhorfendahóp og þar má nefna td Megas, sem kom sérstaklega til að sjá mig spila. Hann sagðist vera nokk ánægður með framistöðu mína  sem er mjög gott segi ég. Kettlingarnir mínir blómstra og eru búnir að opna augun. Hvílíku dúllurnar sem þeir eru. Annars er ekki mikið í fréttum svo sem. Ég bara róleg og lífið gengur. Ég hef ekki verið mjög virk hérna á netinu undanfarið, fékk eiginlega bara hálfgert ógeð á þessu. En ég virðist eitthvað vera að komast í gang aftur. Sjáum til. Bæ í bili.

Hæ allir.

Það er búið að vera svo mikið að gera hjá mér eftir að ég byrjaði í Elektra að ég hef bara ekkert haft tíma til að blogga. Við æfum á hverjum degi fyrir Eurovision og svo eru blaðamenn bara ótrúlega áhugasamir um okkur, nóg að gera í þeim pakkanum. Ó vá, ég vona að við vinnum þessa keppni og förum til Moskvu. Satt að segja hef ég barasta mikla trú á því að það verði einmitt þannig og ég er strax byrjuð að æfa mig í tungumálinu - da, net, mastavia  Ég á afmæli á morgun og er aðeins að halda upp á það í kvöld. Kíki á Dillon, Boston og Ellefuna - svaka stuð. Sjáumst.

 

Eurovision

Nú eru æfingarnar fyrir Eurovision byrjaðar á fullu hjá okkur stelpunum í Elektra og við erum sannarlega með langflottasta atriðið. Ég veit að við rúllum þessu upp og förum út í keppnina. Ég hvet ykkur öll til að fylgjast með nk. laugardag og kjósa okkur. Við verðum í þættinum súper á fm95.7 næsta fimmtudagsmorgunn og ég spila eitt lag sem systurnar sætu í O´hara syngja, en þær eru söngkonur bandsins. Þessi hljómsveit er bara ótrúlega flott og ég hef trú á að við eigum glæstan feril að höndum. Þær eru svo flottar söngkonur systurnar og svo erum við með magnaða bassastelpu og líka trommarastelpu. Ég er auðvitað líka glæsileg á gítarnum  Þetta er mitt stóra tækifæri trúi ég og er einstaklega þakklát að hafa verið beðin um þetta. Spennandi að sjá hvað gerist.

.....

Sæl verið þið nú öll og gleðilega kreppu-kjaftæðis-geðveiki.  Ég vona að sem flestir gangi hægt upp kreppunnar rúllustiga og gleymi sér ekki í öllu stuðinu sem þessu brjálæði ætlar að fylgja. Sjálf fylgist ég með þessu öllu úr hæfilegri fjarlægð og skammast mín alls ekkert fyrir það. Ég er einfaldlega ekki til í að taka þeim afleiðingum sem geta fylgt í kjölfari þess að taka virkan þátt. Eins og kannski sum ykkar vitið þá stefni ég á lögregluskólann  á þessu ári - já gott fólk.....ég er nefnilega með tandurhreina og óflekkaða fortíð  .....amk frá "skráarlegu" sjónarmiði  og er sannarlega stolt af því. Það mætti þá jafnvel segjatil gamans að ég sé einskonar "hrein mey"  frá "skráarlegu sjónarmiði. Ekki gleyma heilanum heima þegar þið skundið af stað á mótmælin krakkar.....meira segi ég ekki í bili. Bless skess og fress.

 

Ég í Eurovision

Jæja gott fólk, þá ber mér að kynna að ég tek þátt í eurovosion þann 31.janúar nk og ég hvet ykkur öll til að kjósa mig og bandið mitt áfram. Ég, ásamt fjórum öðrum glæsipíum, tek þátt fyrir hönd hins hæfileikaríka Örlygs (sem samdi lagið okkar fyrir Eurobandið í fyrra) og vonandi gengur þetta vel. Ég hef mikla trú á þessu og lít á þetta sem góða reynslu. Annars er ekki mikið að frétta og ég er búin að vera ansi róleg og góð stúlka. Hafið það gott.

Loksins......

Það er nú aldeilis kominn tími til að maður bloggi......langt síðan ég hef fundið hjá mér tíma til að setjast niður og pikki einhverjar pælingar hingað inn. En núna er víst komið að því.....ég er með þörfina, löngunina og tímann. Það er búið að ganga á ýmsu síðan síðast og frá mörgu að segja. En ég ætla ekkert endilega að skrifa um neitt af því. Spurningin er: hvernig líður mér núna......akkúrat  á þessari stundu? Svarið er mér algjörlega óljóst en ég ætla að reyna mitt besta við að komast að einhverri niðurstöðu. Ég er ringluð á öllu í kringum mig og sumt breytist aldrei, ég veit það fyrir víst. Ég veit líka að ég sakna ljósgeislans. Ég er orðin svo innilega þreytt á því að taka afleiðingum þess hversu fólk almennt er orðið siðlaust, svikult, gráðugt, eigingjarnt og blint. Ég finn endalaust úr öllum áttum fyrir því hversu hart fólk leggur að sér við að finna eitthvað af því ofarnefnda í fari mínu. Því þrengri sem leitin verður og örvæntingin í kjölfarinu vex - því hvassara og grófara verður framkoma fólks gagnvart mér. Ég er ekki siðlaus, svikul, gráðug, eigingjörn og blind og ég færist lengra og lengra í gagnstæða átt þess með hverjum deginum sem líður og með hverju eiasta rannsakandi augnarráði fullu efasemda.  

Dansað með úlfum

Er búin að vera í villtum tangó núna við úlfana mína     Elska það jafn mikið og ég hata það... nenni bara ekki að dansa meira í bili. STOPP.

Í sveitinni.

Ég er í sveitinni og verð að segja að ég nýt mín hérna og líður svaka vel í kringum dýrin og vini mína Dillu og Sverri tattú. Þau eru yndisleg og dýrin þeirra líka. Ég er í bestu vinnu í heimi, þetta er fyrsta "vinnan" mín í langan tíma og ég verð að segja að ég hef virkilega gott af þessu.

Ég er einstaklega montin af nýja laginu mínu *Again* og það hefur fengið frábærar viðtökur. Þetta lag er gott dæmi um hvernig tónlistarstefna mín og hugarfar mitt er að breytast og mér finnst ég verða sterkari og einbeittari með hverri mínútu.

Ég er komin langt á leið með að koma mér fyrir á nýja staðnum í Hafnarfirði og "pleisið" verður býsna glæsilegt þegar framkvæmdum er lokið. Þetta er stóóóór íbúð á 2 hæðum, svefnherbergið mitt, eldhús og stofan á neðri hæðinni og baðherbergið og stúdió á efri hæðinni. Stofuna ætla ég að mála mosagræna (töff litur við klikkað-flottu hillusamtæðuna og brúna leðursófann) - eldhúsið verður karrígult (töff litur á frekar litlum flöt) - baðherbergið grátt og hvítt (grátt, hvítt og rautt þema) og herbergið mitt verður fjólu-bleikt (án gríns)  mjög svo stelpulegt og sætt.

Ég verð að segja að það er mjög svo þægilegt að geta keyrt vespuna mína beint inn í forstofuna í gegnum bílskúrshurðina (sem er útidyrahurðin mín)  það er bara töff.  

Ég og Tristan sonur minn erum að fara að smíða hænsnakofa næstu helgi. Hann verður bara frekar lítill og sætur, smíðaður og málaður eins og lítið hús með litlum palli og hænsnanet í kring. Svo þegar það er tilbúið sækjum við hænuna okkar hana Elsu. Sverrir og Dilla gáfu okkur hana og það vakti mikla lukka eftir að ástin mín hún Matthildur dó. Elsa er kínversk hæna, svört með rauðan kamb og verpir u.þ.b. 2 eggjum á dag. Hænur eru sniðug gæludýr, það heyrist sama sem ekkert í þeim, þær eru gæfar og svo finnst mér ommuletta góð  Nú.....og ef hún Elsa gerir ekki lukku og ég verð þreytt á henni þá er ég svo heppin að finnast kjúklingur líka einstaklega góður  hahahaha. Nei nei....bara spaug - hún Elsa verður ekki étin.

En hvað um það.....ég er tilbúin með plötuna mína. Er búin að setja saman 14 laga plötu og hanna bæði diskinn og coverið. Þá er bara eftir að strauja lögunum á geisladiska, prenta og líma á diskana og prenta út coverið. Svo tek ég diskana og læt plasta þá. Þeir verða svo til sölu á tattústofunni hans Sverris - Black Diamond (House of pain) á litlar 2.000 krónur. Ég læt vita þegar þeir eru komnir í sölu!

En, best að fara aftur að vinna. Bless í bili og VINSAMLEGAST VERIÐ DUGLEG AÐ COMMENTA HJÁ MÉR !!  (nýtt símanúmer: 618-6163 og e-mail [e-mail])

Ég er sorgmædd

Kisan mín, hún Matthildur, er dáin. Hún varð fyrir bíl. Ég er sorgmædd og reið. Ég var alla vikuna að vinna uppi í sveit og þegar ég kom aftur heim fékk ég fréttirnar. Ég er að fara aftur upp í sveit á eftir. Ekkert sem heldur mér í bænum, öllum er sama.

Gull og Silfur

Ég veit ekki hversu oft ég hef brennt mig á honum en það er ansi oft og mér er löngu farið að svíða. Mér sveið svo mikið í fyrradag að ég brast í grát, ég virkilega kveinkaði mér. Hversu oft ætli ég muni brenna á honum í viðbót og hversu oft mun ég strá salti í eigin sár - hans vegna? Ég get loksins svarað þessari spurningu minni sem ég hef spurt sjálfa mig að svo oft en hingað til aldrei getað svarað. Ég get loks svarað mér "aldrei aftur" - ég mun aldrei aftur brenna mig á honum. Ég verð að lofa sjálfri mér því. Hans klemmur og kreistur eru ekki mínar að leysa og síðan að ég áttaði mig á að þær væru ekki einu sinni mínar hef ég fundið til léttis. Þær eru hans og eingöngu hans - hann mun að öllum líkindum eiga erfitt uppdráttar og vera lengi að leysa þær en það kemur mér ekki lengur við. Héðan í frá mun ég leita að minni gullstjörnu og hafa þá silfruðu í bakrunni - sem hluta af minni fortíð.

Stúlkukindin ég.

Það er laugardagur......það er erfitt laugardagskvöld. Ég sit hérna heima hjá mér að sötra kaffi og er að reyna að koma mér til að fara í baðið sem ég lét leka í fyrir mig áðan. Ég er búin að finna til fötin sem ég ætla í - það er hættulega sexý dress sem varð fyrir valinu fyrir kvöldið. Partýið er byrjað....það byrjaði klukkan tíu og ég ætlaði að vera löngu farin af stað. Ég vildi að ég væri með risastóran og útstæðan hæl á hægri fót svo ég gæti sparkað fast í rassgatið á sjálfri mér. Kannski ég prófi að slá mig utan undir....það virkar oft. Ái.....jább.....er ekki frá því að það hafi hækkað blóðþrýstinginn örlítið. Þetta er stórt og flott partý og verður fjölmennt og flott. Það eru þó nokkuð margir skandinavískir hjólamenn á landinu núna í tilefni þess að klúbburinn á afmæli. Ég er reyndar búin að hitta þá flesta, það gerði ég í gær og ég verð að segja að þetta er eiginlega bara mjög flottur hópur.  Þeir eru aðallega frá Noregi og Danmörku, enginn frá Svíþjóð að þessu sinni. Ég verð að reyna eftir minni allra bestu getu að beisla mig í kvöld og haga mér eins og prúð, lítil dama. Reyna að skera ekki úr og vekja á mér óþarfa athygli eins og mér er einni laginu líst.

En jæja.....ég ætla þá loksins að láta þetta stóra kvöld hefjast og drulla mér í gang. L8er h8er.